Επαναστατικός Πνευματικός Αγώνας

Αυτήν την στιγμή το Ελληνικό Έθνος, με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης ,δέχεται έναν απίστευτης αγριότητας πολιτιστικό πόλεμο. Αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί επαρκώς και εύκολα από τους Έλληνες πολίτες, που έχουν τις πνευματικές δυνατότητες για τέτοιου είδους απειλές,  εάν αυτοί διέθεταν την κατάλληλη παιδαγωγική εκπαίδευση. Αυτό που λείπει από τους περισσότερους συνέλληνες είναι η πραγματική γνώση της λειτουργία του κράτους και των δομών του, ο λόγος οργάνωσης της κοινωνίας με τέτοιο τρόπο ( τα υπέρ και τα κατά) και  οι εναλλακτικές μορφές διοίκησης που ιστορικά έχουν εφαρμοστεί. 

Επειδή εμείς δεν είμαστε εκπαιδευτικοί, ούτε ειδικευμένοι ψυχολόγοι, που θα έκαναν ένα ολοκληρωμένο πλάνο και μια υψηλή στρατηγική, μπορούμε να αναφέρουμε απλά μερικά παραδείγματα «απαλλοτρίωσης» εννοιών και συνηθειών που μας έχουν καταστρέψει.

Δημόσιο συμφέρον : Δεν είναι το συμφέρον του κράτους. Η μέχρι σήμερα παρανόηση αυτής της έννοιας έχει ως αποτέλεσμα να καταστρέφονται Έλληνες επιχειρηματίες και να χάνονται εφευρέσεις προς όφελος της παρασιτικής γραφειοκρατίας. Είναι το συμφέρων των Ελλήνων πολιτών. Οικονομικά αυτάρκεις  Έλληνες πολίτες, με μια ισχυρή μεσαία τάξη, σε ένα ευνομούμενο πλαίσιο λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού όπου ο καθέναν μπορεί να ζήσει ευπρεπώς και να δημιουργήσει είναι εκεί που θα πρέπει να κινείται  το δημόσιο συμφέρον.

Έλληνας πολίτης του Ελληνικού Έθνους με δικαίωμα ψήφου: Είναι ο Έλληνας πολίτης ο οποίος είναι μορφωμένος και γνωρίζει γραφή και ανάγνωση, και ο οποίος έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όπλα για την προστασία του κοινωνικού συνόλου (έχει υπηρετήσει στο στρατό), ανεξάρτητα σε ποιο κράτος ζεί και εργάζεται. Δεν είναι ο αλλοδαπός πολίτης που τυχαίνει να ζει στο κράτος που λέγεται Ελλάδα. Το παραπάνω είναι πολύ σημαντικό, γιατί εάν ο εν λόγο αλλοδαπός έχει ανδρωθεί με πρότυπα που οδήγησαν στην καταστροφή ή στον εμφύλιο πόλεμο της κοινωνίας του, τότε αντίστοιχα θα υποστηρίζει και στην Ελλάδα νοοτροπίες και ήθη που θα μας οδηγήσουν στο ίδιο αποτέλεσμα. 

Κοινωνική ασφάλιση : Δεν είναι το ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΤΣΙΜΕΔΕ, ΤΣΑΙ, ΝΑΤ κ.λ.π. που είναι έμμεση φορολογία. Είναι ένα σύστημα που προσφέρει ολοκληρωμένη  ελεύθερη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους Έλληνες πολίτες του Έθνους, και ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για όλους. Όποιος θέλει μπορεί να πληρώνει στον ενιαίο φορέα για να έχει μεγαλύτερη από το κανονικό σύνταξη. Η ιδιωτική ασφάλιση μπορεί να είναι επιλογή, αλλά έχει δύο προϋποθέσεις: σωστό τραπεζικό σύστημα και σωστό και αδιάβλητο σύστημα ελέγχου. 

Ανταγωνιστικότητα : Πόσοι Έλληνες εργάζονται και πόσο καλά αμείβονται. Επίσης πόση είναι η αναλογία των εξαγωγών τις χώρας ως προς τις εισαγωγές. Αντίθετα με την σημερινή αντίληψη που εννοεί σαν ανταγωνιστικότητα το πόσο λιγότερο πληρώνεται ο Έλληνας εργαζόμενος. 

Εργασία αντί για δουλειά: η εργασία βγαίνει από το ρήμα εργάζομαι, που σημαίνει παράγω έργο. Αντίθετα με την δουλειά που βγαίνει από την «δουλεία» που σημαίνει είμαι δούλος και κάνω ότι μου πούνε.

Πιστός : πιστός στους πατρώους φυσικούς θεούς και όχι ειδωλολάτρης, μονοθεϊστής, μοιρολάτρης και δούλος του μαμωνά. 

Φοροδιαφυγή : το κλείσιμο βιώσιμων επιχειρήσεων και μεταφορά τους στο εξωτερικό. Επίσης φοροδιαφυγή θεωρείτε το ειδικό καθεστώς που απολαμβάνουν εταιρείες στους φορολογικούς παραδείσους. Επίσης φοροδιαφυγή θεωρείται εάν μπορεί ένα ίσης ποιότητας αντικείμενο να παράγεται στην Ελλάδα και δεν παράγεται. Φοροδιαφυγή δεν εννοείτε εάν ο Έλλην δεν πληρώνει τους φόρους του. Όπως και σε άλλα κράτη έτσι και στην Ελλάδα μπορούν να φορολογούνται μόνο τα χρήματα που πάνε σαν περίσσευμα στην τράπεζα. Τα χρήματα που πηγαίνουν σε αγορές όσα και να είναι δεν χρειάζεται να φορολογούνται. Διαφορετικά το νομικό σύστημα θα έχει τον όρο  φοροαφαίμαξη, θα προβλέπει ΕΔΕ  και θα τιμωρεί τους υπεύθυνους πολιτικούς άρχοντες. 

Φιλανθρωπία : είναι να δημιουργείς καταστάσεις έτσι ώστε ο κάθε Έλληνας (που έχει σώας τας φρένα και δεν είναι άεργος) να μπορεί να εργαστεί, να κάνει οικογένεια και παιδιά, και να έχει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο . Φιλανθρωπία δεν είναι να φτιάξεις ένα σύστημα που να φτωχοποιεί τον Έλληνα πολίτη, να τον αναγκάζει να κλέψει, να τον αναγκάζει να διαφθαρεί, και να έρχεται το κράτος και να του λέει : πάρε 450 Ευρώ ταμείο ανεργίας που στα κάνω 360 και όποτε γουστάρω στα μειώνω, αλλά ταυτόχρονα εάν πάς να κάνει δικιά σου δουλειά ξεκινάς από το -1000 ευρώ τουλάχιστον με το καλημέρα. Επίσης φιλανθρωπία δεν είναι αυτό που κάνει η εκκλησία, από τα λεφτά που έχει πληρώσει ο ραγιάς, να του δίνεις ένα πιάτο φαί ενώ εσύ είσαι στα χρυσά.