Σελίδες

Παρασκευή 19 Απριλίου 2019

Νέα μέθοδος επιλογής των αξιωματούχων των ενόπλων δυνάμεων.

Σε διαγωνισμό στο Westpoint για τους μελλοντικούς αξιωματικούς των Ενόπλων δυνάμεων η Ελλάδα κατέλαβε από 49 ομάδες την 48η θέση. Μια θέση σαφώς μη ικανοποιητική για την μαχητική ικανότητα των Ελλήνων αξιωματικών που αύριο θα κληθούν να διοικήσουν τους Έλληνες στρατιώτες στην μάχη.

http://www.proelasi.org/ti-apokalypse-i-kampana-twn-evelpidwn-sto-west-point/

Για αυτήν την κακή εμφάνιση εκφράστηκαν κάποιες δικαιολογίες, αλλά οι δικαιολογίες αυτές είναι το λιγότερο αστείες. Ένας απλός στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων (που δεν είναι και τόσο ειδικές) γνωρίζει πως θα συμπεριφερθεί σε ανάλογες περιστάσεις. Δεν επιτρέπεται οι μελλοντικοί αξιωματικοί να μην το γνωρίζουν.

Όμως εάν το δούμε ποιο σφαιρικά το όλο θέμα θα πρέπει να μας προβληματίζει η ικανότητα των αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων, μιας και αφενός η πραγματική πολεμική τους ικανότητα δεν έχει αποδειχθεί από το 74 και έπειτα, και αφετέρου έχουν νομοθετήσει για αυτούς ένα σορό προνόμια και διευκολύνσεις. Πχ η προκλητική συνταξιοδότηση τους νωρίτερα από τις άλλες κατηγορίες εργαζομένων, η μισθοδοσία τους ενώ είναι ακόμα φοιτητές, τα ξεχωριστά νοσοκομεία για το προσωπικό των Ενόπλων δυνάμεων είναι μερικά μόνο από τα πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν σε σχέση με τις υπόλοιπες κατηγορίες εργαζομένων. Επίσης η άρνηση τους να συμμετάσχουν σε αληθινές πολεμικές επιχειρήσεις (Σερβία, Ιράκ, και πρόσφατα Κουρδιστάν) και ακόμα περισσότερο η πολιτική πίεση που ασκείται από μερίδα εξ αυτών για την μη μετακίνηση των στρατοπέδων εκεί που πραγματικά χρειάζονται (πχ οι πεζοναύτες είναι 300 χιλιόμετρα μακριά από τα καράβια), δείχνει ότι η κατάσταση στο στράτευμα είναι καθαρά παρασιτική και δημοσιοϋπαλληλική για το μεγαλύτερο μέρος των ενόπλων δυνάμεων. Σίγουρα εξαιρέσει υπάρχουν, αλλά εδώ συζητάμε για την μεγάλη εικόνα, η οποία δεν συνάδει με την αντίστοιχη δυσκολία που έχουν κλάδοι της οικονομίας και του επιχειρείν, όπου γίνεται πραγματικός πόλεμος για να ανταποκριθούν στις σημερινές απαιτήσεις.

Τι πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει για το μέλλον?

Αρχικά θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές. Ο εισακτέος θα πρέπει να έχει τελειώσει ανώτατο πανεπιστημιακό ίδρυμα, να έχει υπηρετήσει την θητεία του στις ένοπλες δυνάμεις, σαν απλός στρατιώτης (ακόμα καλύτερα στις ειδικές Δυνάμεις) και έπειτα με κάποιον τρόπο να βαθμολογείται και εάν συγκεντρώσει την απαιτούμενη βαθμολογία να μπορεί να εισέλθει στην σχολή υπαξιωματικών (σαν μεταπτυχιακός τίτλος). Η μισθοδοσία του θα ξεκινήσει από εκεί. Από εκεί εάν αποδειχθεί ότι μπορεί να διοικήσει, και αφού περάσει ορισμένο χρονικό διάστημα σαν υπαξιωματικός να μπορεί να μεταταγγεί στην σχολή Αξιωματικών (σαν διδακτορικός τίτλος), όπου τα αντικείμενα εκπαίδευσης θα είναι και εξειδικευμένα ανάλογα με το όπλο, αλλά και θα υπάρχει τομέας που θα συνεργάζονται τα επιμέρους όπλα. Επίσης οι εν λόγο σχολές Αξιωματικών και υπαξιωματικών, θα πρέπει να έχουν και πλαφόν στο ποσοστό επιτυχίας πχ στο 80-90% για να υπάρχει κίνητρο προσπάθειάς και ανταγωνισμού.

Αυτός ο τρόπος ανάδειξης των αυριανών ηγητόρων, θεωρούμε ότι είναι καλύτερος, γιατί:

1ον υπάρχει δυνατότητα επιλογής από μεγαλύτερη δεξαμενή και από δεξαμενη στην οποία το άτομο πρέπει υποχρεωτικά να θέλει.

2ον υπάρχει η πιθανότητα αποτυχίας, πράγμα που σημαίνει ότι το άτομο πρέπει να υπερβάλει.

3ον υπάρχει δυνατότητα εξέλιξης οπότε το άτομο σε καμία φάση δεν θα πρέπει να εφησυχάζει. Ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο ενδέχεται να δημιουργηθεί ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. 

4ον έχει περάσει αναγκαστικά από τον πολιτικό τομέα, οπότε είναι γνωστής της πολιτικής κατάστασης και δεν είναι αποκομμένος μέσα σε μια γυάλα που μπορεί να δημιουργήσει η άγνοια για κάθε τι άλλο εκτός από τον στρατό. Επίσης όταν αποστρατευθεί λόγο ηλικίας θα γνωρίζει ότι μέχρι να βγει στην σύνταξη θα εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα.

5ον τα σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι υποχρεωτικό να στελεχώνονται από επιστήμονες. Τόσοι επιστήμονες καλός η κακός δεν μπορούν να βρεθούν μόνο από τις στρατιωτικές σχολές όπως λειτουργούν σήμερα. Πχ μπορεί ένας στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων να πρέπει να βγει από το υποβρύχιο, να προχωρήσει 40 χιλιόμετρα το βράδυ φορτομένος και από εκεί να πρέπει να προγραμματίσει και να λειτουργήσει ένα UAV για να πραγματοποιήσει μια συγκεκριμένη αποστολή. Αυτό εκτός από φυσικές δυνάμεις και ικανότητες, προϋποθέτει και γνώσεις ανώτατου επιπέδου. Γι'αυτό τον λόγο ο αμερικανικός στρατός θα ξεκινήσει μια προσπάθεια να μεταλλαχθεί, και στις τάξεις του να μειωθούν οι μη μορφωμένοι στρατιωτικοί και η οικογενειοκρατία (ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός, γι'αυτό και εγώ έχω προτεραιότητα), ενώ θα προσεγγίσει τελειόφοιτους ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

https://youtu.be/PqFT5M2mxKg

Επίσης στο μέλλον ο πόλεμος μπορεί να διεξάγεται από ένα όχημα μάχης το οποίο να ελέγχει αλλά δύο ρομποτικά οχήματα όπως στην υπόθεση του στρατού των ΗΠΑ. Σε αυτήν την περίπτωση ο στρατιώτης μπορεί μεν να θεωρείται μηχανοκίνητο πεζικό, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να είναι και οδηγός ή πυροβολητής ή να κάνει ηλεκτρονικό πόλεμο δηλαδή να ελέγχει τις ηλεκτρονικές πληροφορίες, να κάνει παρεμβολές στον εχθρό και να κάνει και αναμετάδοση πληροφοριών .

https://defence-blog.com/army/what-will-u-s-army-combat-vehicles-look-like-in-the-future.html/amp

6ον θα μπορεί όποτε θελήσει ο αξιωματικός να φύγει από το στρατό και να ιδιωτεύσει, αφού δεν θα είναι υποχρεωτικό να υπηρετήσει συγκεκριμένα χρόνια. Ουσιαστικά αυτά τα χρόνια που θα έχει σαν προϋπηρεσία σε κατώτερες βαθμίδες θα αποτελούν  την κάλυψης του κόστους της εκπαίδευσης του.

Τα παραπάνω βέβαια αποτελούν μια πρώτη σκέψη, η οποία βέβαια επιδέχεται αντιλόγου, αλλά θεωρούμε ότι είναι λογικά, εφικτά και θα φέρουν καλύτερα αποτελέσματα από την σημερινή βαλτώδη κατάσταση.

Η Ευρώπη πρέπει να καταστραφεί
Η Τουρκία πρέπει να διαλυθεί
Πρέπει να γίνει επανελληνοποίηση

Παρασκευή 12 Απριλίου 2019

Μια άποψη γιατί καταστρέφονται οι πολιτισμοί που θα πρέπει να μας προβληματίσει.



"Η κατάρα κάθε αρχαίου πολιτισμού είναι ότι οι άντρες του στο τέλος έγιναν ανίκανοι να πολεμήσουν. Υλισμός, πολυτέλειες,ασφάλεια, σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και μια μοντέρνα συναισθηματολογία, αποδυνάμωσαν κάθε ίνα των πολιτισμένων φυλών, με αποτέλεσμα κάθε μια από αυτές να μετατραπεί σε ένα έθνος πασιφιστών, στην συνέχεια κάθε μια από αυτές επατήθει από βάρβαρες φυλές οι οποίες είχαν κρατήσει την ζωτική μαχητική τους ενέργεια, της οποίας η απουσία κάνει όλες τις αρετές ασήμαντες ή ακόμα και βλαβερές.”― Theodore Roosevelt.