Οτάν μπαίνει ενα ηθικό δηλιμα πρέπει να το βλέπει ο καθένας και από τις δύο μεριές

Όταν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του αναρχικό, τότε με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, πρέπει να θεωρείται και από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο αναρχικός όπως και από τις υπηρεσίες που έχουν φτιαχτεί από το κοινωνικό σύνολο για το κοινωνικό σύνολο.

Με βάση το παραπάνω σκεπτικό ο αναρχικός, που ο ίδιος δεν αναγνωρίζει τις υπηρεσίες της αρχής που σήμερα είναι το κράτος. και με βάση την αρχή της ισότητα και οι ίδιες υπηρεσίες δεν πρέπει να τον αναγνωρίζουν. Διαφορετικά ισχύουν δυο μετρά και δυο σταθμά με μερικούς ανθρώπους όποτε τους συμφέρει να θεωρούν τον εαυτό τους αναρχικό και όποτε τους συμφέρει να θεωρούν τον εαυτό τους συστημικό και να λαμβάνουν την κρατική μεριμνά και φροντίδα. Το παραπάνω φαινόμενο το έχει αναλύσει πολύ σωστά ο κύριος Γεωργαντζάς, σαν το φαινόμενο του «Casper το φαντασματάκι », που όποτε θέλει περνάει μέσα από τοίχους σαν μη ύλη, και όποτε θέλει πιάνει την μπάλα σαν ύλη.