Ένας τρόπος με τον οποίο υποδόρια δέχτηκε επίθεση η Ελληνική κοινωνία από τους ιμπεριαληστές της ευρωπαϊκής ένωσης ήταν και είναι η τεχνητή υπερδιάθεση προϊόντων στην Ελληνική αγορά με αποτέλεσμα την τεράστια πτώση των τιμών στα προϊόντα που είχε σαν συνέπεια οι παραγωγικές Ελληνικές επιχειρήσεις να μην έχουν κέρδος με αποτέλεσμα να κλείσουν.
Αυτό δεν έγινε μόνο από την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και τα ανύπαρκτα τελωνεία, ούτε μόνο από τα εισαγόμενα από την Κίνα και άλλες τριτοκοσμικές χώρες. Στο σχέδιο αυτό επιστράτευσαν και τοπικούς παράγοντες τους οποίους επιδοτούσαν. Όταν κάποιος λαμβάνει επιδότηση από την ΕΕ και με βάση τους όρους που αυτός την λαμβάνει (να είναι νέος επιχειρηματίας ή αγρότης, να έχει κάρτα ανεργίας για 5 χρόνια κ.λ.π.) συνηδειτοποιεί ο κάθε λογικά σκεπτόμενος ότι αυτός ο νέος μέχρι να μάθει την δουλειά θα κάνει 2-3 λάθη. Όταν τον επιδοτείς να ανοίξει μια επιχείριση τον επιδοτείς με αρκετά λιγότερα χρήματα από αυτά που θα τον κάνουν να είναι πραγματικά βιώσιμος. Αυτό γιατί μια κοινωνική οργάνωση (επιχείρηση) για να είναι βιώσιμη πρέπει η αρχική επένδυση να υπερβαίνει ένα όριο πάνω από το οποίο η κοινωνική οργάνωση καθίσταται μη ζημιογόνα. Όταν επιδοτείς τον οποιονδήποτε να ασχοληθεί με ένα αντικείμενο γνωρίζεις ότι ο ίδιος θα αναγκαστεί για να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό να ρίξει τις τιμές. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος για ένα καινούριο επιχειρηματία που δεν τον γνωρίζουν όσο και καλύτερο ποιοτικά είναι το προϊόν του, να ανταγωνιστεί έναν παλαιό που τον γνωρίζουν. Με αυτόν τον τρόπο εξαντλείς τους παλαιούς επιχειρηματίες του ιδίου αντικειμένου οικονομικά ρίχνοντας τις τιμές και τους αναγκάζεις να ανταγωνίζονται τους νέους ή πολύ απλά τους κλείνεις.
Ακόμα και εάν δεν μας πιστεύεται προσέξτε το εξής. Όπου μπήκαν οι επιδοτήσεις μόλις σταμάτησαν άφησαν από πίσω τους καμένη γή. Η αρχή ξεκίνησε με τις επιδοτήσεις στην βιοτεχνία. Εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχει σοβαρή βιοτεχνία στην Ελλάδα. Μετά με τους αγρότες και τα φρούτα. Γονάτισαν οι αγρότες και πολλοί εγκατέλειψαν τα χωράφια. Το ότι παράγουμε ακόμα φρούτα είναι επειδή δεν μπορούν να τα παράγουν οι φίλοι και σύμμαχοι ευρωπέη. Μετά με τα τυριά. Αποτέλεσμα έχει πλημμυρίσει η Ελληνική αγορά από ξένα τυριά. Μετά έδωσαν επιδοτήσεις για εκσυγχρονισμό των μονάδων γάλακτος. Μέχρι τότε είμασταν αυτάρκης σε γάλα τώρα εισάγουμε. Μετά στα τουριστικά καταλύματα. Αρκετά μεγάλα ξενοδοχεία άλλαξαν χέρια. Έπειτα έδωσαν επιδοτήσεις για καταστήματα λιανικής. Μόλις σταμάτησαν ήρθαν οι μεγάλες Ευρωπαϊκές αλυσίδες (Intersport, κ.λ.π.). Ακόμα έδωσαν επιδοτήσεις για επιπλοποιούς, και μετά ήρθαν τα ΙΚΕΑ. Μετά επιδοτήσεις για θερμοκήπια και νέους αγρότες. Αποτέλεσμα τώρα εισάγουμε κηπευτικά υδροπονίας από την Ολλανδία και την Γερμανία. Μέχρι πρόπερσι έδιναν επιδοτήσεις για πρόβατα. Τώρα που σταμάτησαν ο κλάδος βουλιάζει. Από την πληθώρα γάλακτος το γάλα από 1 ευρώ έπεσε στα 0,23 λεπτά. Τώρα δίνουν επιδοτήσεις στον αυγό διατροφικό τομέα. Μόνο αυτός ο τομέας μας έμεινε. Μετά μόλις σταματήσουν θα τα δίνουν τζάμπα τα αυγά μαζί με την κότα.
Κατά τα άλλα μένουμε Ευρώπη ή μένουμε τελείως ηλίθιοι.
Europa delenda est. Η Ευρώπη πρέπει να καταστραφεί.
Αυτό δεν έγινε μόνο από την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και τα ανύπαρκτα τελωνεία, ούτε μόνο από τα εισαγόμενα από την Κίνα και άλλες τριτοκοσμικές χώρες. Στο σχέδιο αυτό επιστράτευσαν και τοπικούς παράγοντες τους οποίους επιδοτούσαν. Όταν κάποιος λαμβάνει επιδότηση από την ΕΕ και με βάση τους όρους που αυτός την λαμβάνει (να είναι νέος επιχειρηματίας ή αγρότης, να έχει κάρτα ανεργίας για 5 χρόνια κ.λ.π.) συνηδειτοποιεί ο κάθε λογικά σκεπτόμενος ότι αυτός ο νέος μέχρι να μάθει την δουλειά θα κάνει 2-3 λάθη. Όταν τον επιδοτείς να ανοίξει μια επιχείριση τον επιδοτείς με αρκετά λιγότερα χρήματα από αυτά που θα τον κάνουν να είναι πραγματικά βιώσιμος. Αυτό γιατί μια κοινωνική οργάνωση (επιχείρηση) για να είναι βιώσιμη πρέπει η αρχική επένδυση να υπερβαίνει ένα όριο πάνω από το οποίο η κοινωνική οργάνωση καθίσταται μη ζημιογόνα. Όταν επιδοτείς τον οποιονδήποτε να ασχοληθεί με ένα αντικείμενο γνωρίζεις ότι ο ίδιος θα αναγκαστεί για να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό να ρίξει τις τιμές. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος για ένα καινούριο επιχειρηματία που δεν τον γνωρίζουν όσο και καλύτερο ποιοτικά είναι το προϊόν του, να ανταγωνιστεί έναν παλαιό που τον γνωρίζουν. Με αυτόν τον τρόπο εξαντλείς τους παλαιούς επιχειρηματίες του ιδίου αντικειμένου οικονομικά ρίχνοντας τις τιμές και τους αναγκάζεις να ανταγωνίζονται τους νέους ή πολύ απλά τους κλείνεις.
Ακόμα και εάν δεν μας πιστεύεται προσέξτε το εξής. Όπου μπήκαν οι επιδοτήσεις μόλις σταμάτησαν άφησαν από πίσω τους καμένη γή. Η αρχή ξεκίνησε με τις επιδοτήσεις στην βιοτεχνία. Εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχει σοβαρή βιοτεχνία στην Ελλάδα. Μετά με τους αγρότες και τα φρούτα. Γονάτισαν οι αγρότες και πολλοί εγκατέλειψαν τα χωράφια. Το ότι παράγουμε ακόμα φρούτα είναι επειδή δεν μπορούν να τα παράγουν οι φίλοι και σύμμαχοι ευρωπέη. Μετά με τα τυριά. Αποτέλεσμα έχει πλημμυρίσει η Ελληνική αγορά από ξένα τυριά. Μετά έδωσαν επιδοτήσεις για εκσυγχρονισμό των μονάδων γάλακτος. Μέχρι τότε είμασταν αυτάρκης σε γάλα τώρα εισάγουμε. Μετά στα τουριστικά καταλύματα. Αρκετά μεγάλα ξενοδοχεία άλλαξαν χέρια. Έπειτα έδωσαν επιδοτήσεις για καταστήματα λιανικής. Μόλις σταμάτησαν ήρθαν οι μεγάλες Ευρωπαϊκές αλυσίδες (Intersport, κ.λ.π.). Ακόμα έδωσαν επιδοτήσεις για επιπλοποιούς, και μετά ήρθαν τα ΙΚΕΑ. Μετά επιδοτήσεις για θερμοκήπια και νέους αγρότες. Αποτέλεσμα τώρα εισάγουμε κηπευτικά υδροπονίας από την Ολλανδία και την Γερμανία. Μέχρι πρόπερσι έδιναν επιδοτήσεις για πρόβατα. Τώρα που σταμάτησαν ο κλάδος βουλιάζει. Από την πληθώρα γάλακτος το γάλα από 1 ευρώ έπεσε στα 0,23 λεπτά. Τώρα δίνουν επιδοτήσεις στον αυγό διατροφικό τομέα. Μόνο αυτός ο τομέας μας έμεινε. Μετά μόλις σταματήσουν θα τα δίνουν τζάμπα τα αυγά μαζί με την κότα.
Κατά τα άλλα μένουμε Ευρώπη ή μένουμε τελείως ηλίθιοι.
Europa delenda est. Η Ευρώπη πρέπει να καταστραφεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου