Ο πρόεδρος της Λιβύης γλυκοκοιτάζει την Τουρκία.
Όμως οι μέχρι τώρα εμπλεκόμενοι στην Λιβύη είναι σε κατάσταση:
Η Τουρκία δεν έχει ουσιαστικά αεροπορία.
Η Ρωσία έχει κόλλησει στην Ουκρανία και μάλλον είναι θέμα χρόνου να ανοίξουν και νέα μέτωπα.
Η Αίγυπτος είναι έτοιμη να μπει στο ΔΝΤ και πιθανός θα αντιμετωπίσει επισιτιστική κρίση (ο άλλοτε σιτοβολώνας).
Η Γαλλία ετοιμάζεται να φύγει από το Σαχέλ και δεν μπορεί να το ελέγξει.
Η Λιβύη είναι δύο "τσιγάρα" δρόμος από την Κρήτη.
Ίσως να είναι ευκαιρία για την Ελλάδα, να ετοιμάσει ένα εκστρατευτικό σώμα το οποίο θα πάει σε 2-3 χρόνια να καταλάβει τουλάχιστον την Βεγγάζη και τις πετρελαιοπηγές κάτω από αυτήν. Έτσι θα αποκτήσει πρόσβαση σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και θα κόψει το τουρκολυβικό μνημόνιο. Επίσης θα είναι σε μέρος που θα έχει ζέστη και ήλιο για φωτοβολταϊκά, θερμοκήπια και τουρισμό και επίσης μπορεί να γίνει μια ανταλλαγή προϊόντων πετρέλαιου αντί για νερό και λιπάσματα.
Στην Βεγγάζη οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις ή οι μισθοφόροι θα μπορούν να μπουν σαν ομάδες διατήρησης της τάξης.
Το εκστρατευτικό σώμα θα μπορεί να αποτελείται από εταιρείες μισθοφόρων, οι οποίοι θα λαμβάνουν μισθό από τις πετρελαιοπηγές που καταλαμβάνουν. Έτσι θα μειωθεί και η ανεργία. Όμως σε πρώτη φάση πρέπει να δεχθούν βοήθεια και από την ελληνική πολεμική αεροπορία και να τους διατεθούν τεθωρακισμένα άρματα μάχης για να μην υπάρχουν μεγάλες απώλειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου