Η κατάληψη της ανατολικής Θράκης θα δημιουργήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις στην Τουρκία

Σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε αναφέρει ότι η Ελλάς θα μπορούσε να καταλάβει με μια ξαφνική κεραυνοβόλα επίθεση την ανατολική Θράκη μέχρι την Κωνσταντινούπολη (χωρίς να μπει μέσα και μπλεχτεί σε έναν πόλεμο εντός κατοικημένων περιοχών που θα είναι πολύ αιματηρός και καταστροφικός) με σκοπό να την χρησιμοποιήσει για να διαπραγματευτεί την αποχώρηση των Τούρκων από την Κύπρο. 

Όμως κάναμε ένα ουσιώδες λάθος στην ανάλυση μας. Θεωρήσαμε λανθασμένα ότι η Τουρκία είναι ένα ενιαίο εθνικά κράτος, πράγμα που δεν συμβαίνει. Οπότε ξαναεπανερχόμαστε για να κάνουμε μια ανάλυση του τι θα συμβεί θεωρητικά στην Τουρκία σε περίπτωση που η Ελλάδα εισβάλει και καταλάβει την ανατολική Θράκη. Αρχικά πρέπει να πάρουμε ως δεδομένο ότι η Τουρκία αποτελείται από τρια ιδεολογικά στρατόπεδα : τους Κούρδους που είναι και εθνολογικό στρατόπεδο, τους κεμαλιστές Αλεβίτες και τους ισλαμιστές. Οι ισλαμιστές σήμερα είναι στην εξουσία και ασκούν βία επάνω στις άλλες δύο ομάδες. Μια ενδεχόμενη κατάληψη της ανατολικής Θράκης θα καθιστούσε ψεύτικο τον ισχυρισμό της παντοδύναμης Τουρκίας και θα την έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση. Εάν η κατάληψη συνεχιστεί για εύλογο χρονικό διάστημα θα έδινε την ευκαιρία στους Κούρδους να επαναστατήσουν για να φτιάξουν δικό τους αυτόνομο κράτος. Αυτόματα αυτό θα σήμαινε την διάλυση της Τουρκίας. Η αμέσως επόμενη κατάσταση είναι να διαχωρίζονται οι φανατικοί ισλαμιστές με τους Αλεβίτες κεμαλιστές. Οι Αλεβίτες κεμαλιστές λογικά θα "πάρουν" την Ιωνία και την Κωνσταντινούπολη όπου έχουν πλειοψηφία, ενώ οι φανατικοί ισλαμιστές θα πάρουν την κεντρική μικρά Ασία όπου έχουν την πλειοψηφία. 

Αυτό το ενδεχόμενο ποιος το θέλει και ποιος θα το πολεμήσει.

 Το θέλουν οι Αμερικάνοι και οι Ισραηλινοί γιατί οι μεν πρώτοι ξέρουν ότι εάν πάει να διαλυθεί η Τουρκία η Ρωσία θα τους βοηθήσει, γιατί η Ρωσία προτιμά την Τουρκία από την Ελλάδα όπως έγινε κατά τον Β βαλκανικό πόλεμο, και το Ισραήλ γιατί με την υποστήριξη της Τουρκία εντείνεται το πρόβλημα του Ισραήλ με τους μουσουλμάνους. Ποιοι δεν το θέλουν. Δεν το θέλουν οι Γαλλία, Αγγλία και Ιταλία γιατί δυναμώνει η Ελλάς και δημιουργείται ένας πόλος που μπορεί αύριο μεθαύριο να τους πάρει την πρωτοκαθεδρία στην Μεσόγειο. Για αυτον τον λόγο μπορεί Γαλλία και Αγγλία να πιέσουν την Ιταλία να κάνει επίθεση στην Ελλάδα . Εκεί θεωρούμε ότι θα επέμβουν οι ΗΠΑ. Όμως τι θα γίνει εάν αντί για την Ιταλία επέμβει η Αλβανία? Εκεί πρέπει να επέμβει η Ελλάδα και πιθανώς θα καταλαβει την Αλβανία πράγμα που μπορεί να κάνει την Αλβανία και την Ιταλία να το σκεφτούν πολλές φορές πριν το επιχειρήσουν. Όμως η Βουλγαρία ενδέχεται να αλλάξει γρήγορα στρατόπεδο και να συνταχθεί με την Ρωσία. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να ξεκινήσει πόλεμο στα βόρεια σύνορά μας. Εκεί πρέπει να ξαναβοηθήσουν οι ΗΠΑ και πρέπει να καταληφθεί η μισή Βουλγαρία (βόρεια Θράκη) που ουσιαστικά αποτελεί ένα μέρος με διαφορετική πολιτιστική κουλτούρα σε σχέση με την υπόλοιπη Βουλγαρία και είναι ποιο κοντά στην Ελλάδα.

Την Ελλάδα την ενδιαφέρει το κομμάτι της Ιωνίας. Λογικά εκεί θα πάνε οι κεμαλιστές που ούτος η άλλος είχαν μεγαλύτερα εκλογικά ποσοστά. Παρόλο που είναι εθνικιστές, σίγουρα θα είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και θα αντιμετωπίσουν προβλήματα ασφάλειας. Εκεί θα πατήσει η Ελλάδα (πάνω στο θέμα ασφάλειας και στην ηττοπάθεια τους) και με διάφορους τρόπους και μεθόδους θα επιδιώξει την, έστω και χαλαρή, ένωση της Ιωνίας με την Ελλάδα με υποχωρήσεις της ιωνικής πλέον πλευράς. 

Κάτι τέτοιοι θα μας συμφέρει κοινωνικοπολιτικά γιατί αφενός η νοοτροπία των κεμαλιστών ταιριάζει περισσότερο με αυτή των Ελλήνων σε σχέση με τους ισλαμιστές στα βάθη της Ανατολίας, λόγο ηττοπάθειας θα μπορεί το ελληνικό στοιχείο να αυξηθεί και να εισοδήσει στο κεμαλικό σε όλους τους τομείς, το Αιγαίο και τα νησιά του δεν θα είναι τόσο κοστοβόρα στην χρήση και μεταφορά, στην ενεργειακή επάρκεια, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ενίσχυση στην άμυνα. 

Με αυτόν τον τρόπο και με κέντρο τα νησιά του Αιγαίου μπορεί να δημιουργηθεί ένα κράτος με επαρκές στρατηγικό βάθος - στρατηγική επάρκεια.