Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι εξελίξεων και πρέπει με λίγα σχετικά χρήματα, λόγο μνημονίου να καταφέρει να διατηρήσει επαρκείς ένοπλες δυνάμεις με δυνατότητα άμεσης επέμβασης και επιθετικού πολέμου. Η πρόταση ορισμένων για αγορά περισσότερων αρμάτων μάχης στον Έβρο δεν φαίνεται να είναι εφικτή λόγο κόστους, αλλά και στον τρόπο προστασίας των συνόρων στον Έβρο είναι εν πολύς δύσχρηστα, κοστοβόρα, αργά, αλλά και όπως φάνηκε στην Συρία, επικίνδυνα για το προσωπικό που είναι μέσα.
Μη επανδρωμένο όχημα μηχανικού, με σύστημα εξουδετερώσεως ναρκών. Ο μπροστά μηχανισμός μπορεί να αντικατασταθεί με σκοπό όταν χρειαστεί να σκάβει αμυντικές θέσεις οχημάτων.
Ρωσικό άρμα μάχης Τ-90 κατεστραμμένο στην Συρία.
Θεωρείται από τα καλύτερα Ρωσικά άρματα και από τα πλέον καλύτερα προστατευμένα.
Τουρκικά Leopard 2 στην Συρία. Ίδια διαθέτει και ο ΕΣ που όμως διαθέτει και την ποιο εξελιγμένη έκδοσή του την Leopard 2 HEL. Από ότι φαίνεται στις φωτογραφίες ακόμα και στην ποιο εξελιγμένη έκδοση, δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αξιόπιστα τα σύγχρονα αντιαρματικά.
Τι όμως μπορεί να αντικαταστήσει αυτούς τους θωρακισμένους δεινόσαυρους?
Αρχικά θα πρέπει να δούμε πώς καταστρέφονται και γιατί καταστρέφονται τα άρματα. Το ελαφρύ πεζικό καλυμμένο ή κρυμμένο σε πτυχές του εδάφους ή σε κτίρια, στοχεύει και καταστρέφει τα άρματα με αντιαρματικά όπλα. Η θωράκιση όπως φαίνεται στις παραπάνω εικόνες δεν είναι αρκετή, και για να γίνει αρκετή τότε το άρμα θα πρέπει να ζυγίζει πάνω από 80-90 τόνους. Τα κατεστραμμένα άρματα που φαίνονται στις φωτογραφίες ζυγίζουν γύρο στους 60-70 τόνους, με τα ρωσσικά να ζυγίζουν λιγότερο λόγο μικρότερου πληρώματος (3 άτομα πλήρωμα έναντι 4 των δυτικών αρμάτων που όμως το μικρότερο πλήρωμα δημιουργεί επιχειρησιακές δυσκολίες). Ένας τρόπος να προστατευθούν τα άρματα από τα αντιαρματικά όπλα είναι με τα ενεργητικά συστήματα προστασίας, τα οποία βασίζονται σε ένα ραντάρ περιμετρικά του οχήματος, το οποίο εντοπίζει το αντιαρματικό βλήμα και εκτοξεύει εναντίον του ένα βομβίδιο το οποίο εγκρίνεται αναχαιτίζοντας το βλήμα, οδηγώντας το στην έκρηξη σε απόσταση ασφαλείας από το άρμα. Όμως αυτά τα συστήματα δεν εντοπίζουν και δεν πετυχαίνουν πάντα το βλήμα, και εκτός αυτού στην περίπτωση που ταυτόχρονα εκτοξευθούν δύο ή και τρία βλήματα, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν όλα από το ενεργητικό σύστημα αυτοπροστασίας του άρματος.
Ουκρανικά θωρακισμένα κατεστραμμένα από πυρά πυροβολικού
Ο δεύτερος τρόπος που καταστρέφονται τα άρματα είναι από πυρά πυροβολικού όπως έγινε στην Κριμαία όπου Ουκρανικοί σχηματισμοί δέχτηκαν πυρά από Ρωσικές δυνάμεις, και στην Συρία όπου Τουρκικοί σχηματισμοί δέχθηκαν πυρά από Συριακές δυνάμεις. Το πρόβλημα του πυροβολικού είναι η πληροφορία για το που ακριβώς κινούνται οι σχηματισμοί. Παλαιότερα ήταν πρακτικά αδύνατο να δοθούν ακριβείς συντεταγμένες, γιατί η πληροφορία έπρεπε να συλλεχθεί από αεροσκάφη να προσγειωθούν στην βάση τους, να αναλυθεί το φιλμ και έπειτα να δοθούν συντεταγμένες στο πυροβολικό, οπότε το πυροβολικό είχε κυρίως στόχο το πεζικό ή την μαζική προέλαση των αντίπαλων αρμάτων μάχης. Σήμερα όμως με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα σύγχρονα συστήματα πληροφοριών, η πληροφορία μπορεί να μεταδοθεί ταχύτατα, οπότε οι μεγάλοι σχηματισμοί είναι από εκτεθειμένοι έως στατικοί στόχοι. Το παραπάνω πρέπει να το προσέξουν οι αρματιστές του Έβρου, που ακόμα λειτουργούν με τέτοια δόγματα, τα οποία είναι εν πολύς επικίνδυνα, αφού αποτελούν στρατηγικές του Β παγκοσμίου πολέμου και του ψυχρού πολέμου.
Από τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι μεγάλες συγκεντρώσεις και προελάσεις αρμάτων αποκλείονται, λόγω του ότι αποτελούν εύκολα αποκαλύψημους στόχους πρώτης προτεραιότητας και μπορούν να καταστραφούν σχετικά εύκολα από το αντίπαλο πυροβολικό. Επίσης το μελλοντικό όχημα μάχης που θα αντικαταστήσει το άρμα μάχης πρέπει, αφού δεν μπορεί να αμυνθεί ικανοποιητικά, να καταστρέφει τα μάτια του αντιπάλου (εχθρικό UAV), πριν αυτό είναι σε θέση να αποκαλύψει και αναμεταδώσει την θέση του οχήματος ή του σχηματισμού. Στην περίπτωση των καλυμμένων αντιαρματικών στο έδαφος, το σημερινό άρμα μάχης με πυροβόλο των 105-125 χιλιοστών επίσης δεν μπορεί να αντιδράσει ικανοποιητικά, λόγο της μικρής ταχυβολίας του πυροβόλου, της οριζόντιας καταστροφικής ικανότητας του, αλλά και του περιορισμένου αριθμού βλημάτων. Τα σημερινά ΤΟΜΑ που θεωρητικά ακολουθούν τα άρματα και προσφέρουν μια κάποια αντιαεροπορική κάλυψη, μπορούν να καταρρίψουν αεροχήματα εν μέρη μέχρι το ύψος των 1-2 χιλιομέτρων, αφού το βεληνεκές του πυροβόλου τους είναι περιορισμένο λόγο διαμετρήματος και το πυροβόλο δεν μπορεί να ανυψωθεί πάνω από 40-50 μοίρες. Οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι σκοπεύουν να εγκαταστήσουν στα μελλοντικά τους ΤΟΜΑ πυροβόλα των 50-57 χιλιοστών με δυνατότητα 80-85 μοιρών ανύψωση, που θα έχουν σημαντικά αυξημένη εμβέλεια για αντιαεροπορική βολή εναντίων χαμηλά ιπτάμενων στόχων, ελικοπτέρων, UAV και UCAV αυτοκτονίας,και με σύστημα προγραμματισμένης έκρηξης θα μπορούν να εξουδετερώσουν πεζικό καλυμμένο πίσω από ορύγματα. Ακόμα η εκρηκτική τους ισχύ θα τα επιτρέπει να μπορούν να καταστρέφουν ελαφρά οχήματα, να εξουδετερώσουν θωρακισμένα οχήματα καταστρέφοντας τα οπτικά τους και να είναι αποτελεσματικά απέναντι σε οπλίτες επάνω σε κτίρια. Στην Ελληνική περίπτωση δεν θα ήταν άσχημο να εξετάζαμε εκτός από το σουηδικό/αμερικάνικο πυροβόλο των 57 χιλιοστών και το ιταλικό/αμερικάνικο πυροβόλο των 76 χιλιοστών.
Πυροβόλο μεσαίου διαμετρήματος με δυνατότητα προγραμματισμένης έκρηξης βλημάτων των 50 χιλιοστών. Ένα τέτοιο πυροβόλο εκτός από αντιαεροπορική - αντιβληματική προστασία, είναι πολύ χρήσιμο και στην αντιμετώπιση επιθέσεων από σμήνος μη επανδρωμένων οχημάτων αυτοκτονίας (περίπτωση αποθηκευτικών χώρων πετρελαϊκών προϊόντων Σαουδικής Αραβίας). Περιττό να πούμε ότι μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα εναντίων καλυπτόμενου πεζικού.
«Άρης» το ελαφρύ άρμα των ΗΠΑ το οποίο το σχεδίαζαν για να μπορεί να μεταφερθεί μαζικά στο Ευρωπαϊκό μέτωπο εάν ο ψυχρός πόλεμος εξελισσόταν σε θερμό. Θεωρητικά το πυροβόλο των 75 χιλιοστών (ήταν το ναυτικό των 76 χιλιοστών, απλά το έλεγαν 75 για να το διαχωρίζουν από το ναυτικό) θα μπορούσε να καταστρέψει ένα ρωσικό άρμα μάχης βάλλοντας μια ομοβροντία 4-5 βλημάτων κατά του στόχου. Μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου το σχέδιο εγκαταλείφθηκε, και η αντιαεροπορική του έκδοση δεν χρειάστηκε, λόγο του ότι η αεροπορία των ΗΠΑ δεν χρειαζόταν αντιαεροπορική κάλυψη, αφού κυριαρχούσε πλέων καθαρά στον αέρα. Πιθανώς μια τέτοια σχεδίαση με τον κινητήρα μπροστά και με χώρο μεταφοράς 4-6 οπλιτών πίσω θα μπορούσε να είναι το μελλοντικό όχημα μάχης του ΕΣ.
Για εμάς το πυροβόλο των 76 χιλιοστών είναι προτιμότερο, γιατί οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι, λόγο δόγματος οι μεν και λόγο μεγάλης έκτασης που πρέπει να καλύψουν οι δε, χρειάζονται ένα όχημα το οποίο να είναι αερομεταφερόμενο. Στην Ελληνική περίπτωση δεν χρειαζόμαστε να είναι αερομεταφερόμενο, οπότε δεν θα είχαμε πρόβλημα να ήταν ελαφρώς βαρύτερο, με ελαφρός ισχυρότερη θωράκιση και ισχυρότερο οπλισμό. Αντίθετα ισχυρότερη θωράκιση θα προστάτευε καλύτερα τους μεταφερόμενους οπλίτες.
Ας δούμε όμως και ένα ιστορικό παράδειγμα. Η Ελληνική φάλαγγα ήταν ο φόβος και ο τρόμος όλου του τότε γνωστού αρχαίου κόσμου μέχρι την εμφάνιση της Μακεδονικής φάλαγγας που ήταν η εξέλιξη της Ελληνικής φάλαγγας με μεγαλύτερο μήκος δόρυ. Η Ρωμαϊκή φάλαγγα (αν και υπήρχαν και πολιτιστικοί λόγοι) κατάφερε να νικήσει την Μακεδονική φάλαγγα προσφέροντας ολόσωμη κάλυψη με τις ασπίδες, αλλά και μεγαλύτερη απόσταση επίθεσης με την εκτόξευση των δοράτων. Ουσιαστικά σε αυτό που θέλουμε να καταλήξουμε με αυτό το ιστορικό επιχείρημα, είναι ότι η απόσταση προσβολής στον πόλεμο μετράει, ακόμα και εάν πλησιέστερα έχεις μικρότερη ισχύ .
Άρα το μελλοντικό σύστημα μάχης του ΕΣ πρέπει να έχει μεγαλύτερη εμβέλεια προβολής. Τίποτα μέχρι στιγμής δεν έχει μεγαλύτερη εμβέλεια από τα μη επανδρωμένα οχήματα μάχης, τα οποία μπορεί να πολεμάνε 2-8 χιλιόμετρα μακρύτερα από το βασικό επανδρωμένο όχημα μάχης, αποτελώντας ουσιαστικά το εκτοξευόμενο δόρυ της Ρωμαϊκής λεγεώνας.
Μελλοντικό σύστημα μάχης του Ελληνικού στρατού. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα δίνουν στόχο στο πυροβολικό και θα ελέγχουν την κατάσταση. Δεν χρειάζεται να είναι ακριβά https://www.ptisidiastima.com/reaper-replacement/ . Τα μη επανδρωμένα οχήματα θα διεξάγουν τον πόλεμο με πυροβόλο των 12,5 - 30 χιλιοστών και αντιαρματικούς πυραύλους ή ρουκέτες. Θα υπάρχουν και ειδικά μη επανδρωμένα οχήματα που θα είναι φορείς αντιαεροπορικών και αντιαρματικών πυραύλων. Τα μη επανδρωμένα οχήματα και αεροσκάφη θα καθοδηγούνται μέσα από τα επανδρωμένα οχήματα. Το σύστημα θα μπορεί να υποστηριχθεί από μη επανδρωμένα μεταφορικά οχήματα. Το πυροβολικό εκτός από ταχυκίνητο θα πρέπει να έχει και εμβέλεια περί τα 60 - 80 χιλιόμετρα. https://www.thedrive.com/the-war-zone/24238/armys-new-huge-barrel-packing-155mm-howitzer-doubles-range-to-40-miles-in-tests .
Ότι περάσει από το πυροβολικό και τα μη επανδρωμένα οχήματα, θα καταστρέφεται από το πυροβόλο των 50-76 χιλιοστών και τους αντιαρματικούς πυραύλους των επανδρωμένων οχημάτων μάχης. Όπως φαίνεται στην φωτογραφία οι Αμερικάνοι για το μελλοντικό πυροβόλο των 50mm έχουν εξελίξει και πυρομαχικά AFDS για την αντιμετώπιση έως και αρμάτων μάχης.
Ότι περάσει από το πυροβολικό και τα μη επανδρωμένα οχήματα, θα καταστρέφεται από το πυροβόλο των 50-76 χιλιοστών και τους αντιαρματικούς πυραύλους των επανδρωμένων οχημάτων μάχης. Όπως φαίνεται στην φωτογραφία οι Αμερικάνοι για το μελλοντικό πυροβόλο των 50mm έχουν εξελίξει και πυρομαχικά AFDS για την αντιμετώπιση έως και αρμάτων μάχης.
Αφού ορίσαμε ακριβώς το τι πρέπει να καταστρέφει για να μπορεί να επιβιώσει, η αμέσως επόμενη ερώτηση είναι το τι άλλο θα χρειαστεί να έχει για να ξεφύγει από τους εχθρούς του. Οπωσδήποτε θα χρειάζεται ένα ενεργητικό σύστημα αυτοπροστασίας και ενεργητική θωράκιση. Η ενεργητική θωράκιση σημαίνει ότι κάτω από την εξωτερική ατσάλινη θωράκιση του οχήματος, υπάρχει μια στοιβάδα εκρηκτικών έτσι ώστε εάν ένα βλήμα χημικής ενέργειας ή εκρηκτικό διαπεράσει την εξωτερική θωράκιση του οχήματος, αυτά εκρήγνυται προς τα έξω απομακρύνοντας το αποτέλεσμα της έκρηξης. Αυτό είναι αποτελεσματικό απέναντι σε εκρηκτικά βλήματα και πυραύλους, ενώ δεν είναι αποτελεσματικό απέναντι σε διατρητικά βλήματα. Όμως διατρητικά βλήματα έχουν μόνο τα άρματα μάχης, αλλά στο σύγχρονο πεδίο μάχης θεωρούμε ότι σε πολύ λίγες περιπτώσεις θα μπορέσουν να φτάσουν τα οχήματα τόσο κοντά, για να μπορούν να χρησιμοποιήσουν διατρητικά βλήματα. Αλλά και εάν φτάσουν θα έχουν τόσο ταλαιπωρηθεί και θα έχουν τόσες απώλειες, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι εύκολος στόχος. Όμως τα ενεργητικά συστήματα αυτοπροστασίας ουσιαστικά απαγορεύουν στο πεζικό να κινείται γύρω τους, γιατί σε περίπτωση ενεργοποίησης τους θα σκοτώσουν το πεζικό. Άρα το μελλοντικό πεζικό θα πρέπει να πολεμάει αποκλειστικά μέσα από το όχημα, και θα πρέπει να πολεμάει μέσω αντιπροσώπων, δηλαδή θα ελέγχει τα μη επανδρωμένα οχήματα και αεροσκάφη μάχης. Ουσιαστικά τα μη επανδρωμένα οχήματα και αεροσκάφη μάχης θα είναι το δόρυ της λεγεώνας που εκτοξεύεται και που και να απολεστεί δεν επηρεάζει την ζωή του οπλίτη. Για αυτόν τον λόγο η μεταφορική ικανότητα 4 έως 6 ατόμων κρίνεται επαρκής. Συστήματα που είναι σχεδιασμένα να λειτουργούν μέσω δορυφόρων ή από απομακρυσμένες βάσεις, θα αντιμετωπίσουν ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, αυτό της δυνατότητας του αντιπάλου να παρεμβάλει την επικοινωνία και τον έλεγχο του οχήματος. Αυτό σε συνάρτηση με το ότι τα οχήματα αυτά κατά κανόνα θα είναι σχετικά μικρότερα και φθηνότερα από τα επανδρωμένα, θα έχει αποτέλεσμα να μην έχουν τόσο δυνατή ισχύ σήματος, για να μπορούν να διατηρήσουν την επικοινωνία σε συνθήκες σοβαρού ηλεκτρονικού πολέμου μεταξύ δύο ισάξιων αντιπάλων.
Το επόμενο ερώτημα είναι το πόσο θα πρέπει να τρέχει για να αποφύγει την στοχοποίηση κυρίως από το πυροβολικό. Έτσι θα πρέπει να μπορεί να τρέχει με ταχύτητες 50-70 χιλιομέτρων την ώρα και να μην επηρεάζεται όσο γίνεται από το έδαφος. Άρα το όχημα πρέπει να είναι ερπυστιοφόρο, με ισχυρό κινητήρα, με επάρκεια ισχύος για να μπορούν να λειτουργούν τα ηλεκτρονικά του και να συντηρεί την επικοινωνία με τα μη επανδρωμένα, και να μην είναι ιδιαίτερα βαρύ (όχι πάνω από 40-50 τόνους). Εκτός από αυτό θα πρέπει να μπορεί να πολεμάει μόνο του, δηλαδή να μην πολεμάει μαζί με άλλα συστήματα που θα το καθυστερούν και να μπορεί να ξεκινήσει από το στρατόπεδο να πάει να πολεμήσει και να γυρίσει. Επίσης θα πρέπει να μπορεί να προετοιμάσει το έδαφος για να παραμείνει αμυνόμενο. Σε αυτήν σε περίπτωση επιθετικής προέλασης θα ήταν πολύ χρήσιμο να υπάρχουν και ειδικά μη επανδρωμένα οχήματα μηχανικού (πχ ένα για κάθε 4-6 οχήματα) που εκτός από την διάνοιξη ναρκοπεδίων να μπορούσαν να ανοίξουν τάφρους για να καλυφθούν τα επανδρωμένα οχήματα.
Τουρκικό Μ-60 κατεστραμμένο από πυροβολικό επάνω στον αρματοφορέα. Τέτοιο περιστατικό δεν πρέπει να συμβεί στην Ελληνική περίπτωση και πρέπει το όχημα ή καλύτερα το σύστημα οχημάτων να μπορεί να ξεκινήσει από το στρατόπεδο τον πόλεμο.
Μη επανδρωμένο όχημα μηχανικού, με σύστημα εξουδετερώσεως ναρκών. Ο μπροστά μηχανισμός μπορεί να αντικατασταθεί με σκοπό όταν χρειαστεί να σκάβει αμυντικές θέσεις οχημάτων.
Η Τουρκία πρέπει να διαλυθεί
Η Ευρώπη πρέπει να καταστραφεί
Πρέπει να γίνει Επανελληνοποίηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου