Μετά τους χθεσινούς βομβαρδισμούς με πυραύλους cruise του αμερικανικού ναυτικού κατά της Συρίας, έγινε φανερό πλέον ότι οι σοβαρές (όσο σοβαρό μπορει να είναι το βαθύ κράτος των ΗΠΑ) χώρες δεν αλλάζουν στρατηγική από την μία ημέρα στην άλλη.
Η εκλογή Τραμπ στης ΗΠΑ όπως φαίνεται δεν άλλαξε καθόλου τα συμφέροντα της αστερόεισας στις σχέσεις της με την Ρωσσία και με την Συρία. Αυτό όμως που πρέπει να ενδιαφέρει τους Έλληνες πατριώτες, άσχετα με τα αισθήματα αλληλεγγύης προς τον συριακό λαό ή τα σκοτωμένα παιδάκια του ISIS, είναι πως από την κάθε διένεξη η Ελλάδα θα πρέπει αφενός να μένει εκτός και αφετέρου εάν δεν μπορεί να το επιτύχει να ζητάει αντάλλαγματα και να οφελείται.
Μας συμφέρει αυτό που γίνεται στην Συρία?
Όχι διότι υπάρχει κίνδυνος αύξησης της ισλαμικής δύναμης και μεσοπροθεσμα της δύναμης και της επιθετικότητας της Τουρκίας με ότι αυτό συνεπάγεται για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και την Θράκη.
Ναι γιατί μία πιθανή τριχοτόμηση του καθεστώτος στην Συρία θα περιλαμβάνει και ένα ομοσπονδιοποιημένο κουρδιστάν, το οποίο φέρνει περισσότερα προβλήματα στην Τουρκία από οποιαδήποτε αύξηση της δύναμης και επιρροής της γειτονικής χώρας. Επίσης εξ ορισμού ένας τέτοιας έντασης και σημασίας πόλεμος στην Συρία αναγκάζει την Τουρκία η να επιλέξει τον Αμερικανό ή να επιλέξει τον Ρώσο. Είτε στην μία είτε στην άλλη περίπτωση δεν μπορεί να μείνει αμέτοχη και θα υποστεί τις συνέπειες οποιαδήποτε απόφαση και εαν πάρει.
Οι Ελληνες πρέπει να εξετάσουν μόνο το πώς θα προστατευθούν οι ελληνικές αποικίες στην περιοχή, και όταν βλέπουν αμάχους και παιδάκια να σφάζονται και να σκοτώνονται (δίχως ίχνος κυνηκότητας) να σκέφτονται τα δικά τους παιδιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου