PLAN C ή έξοδος ανάπτυξης

Βλέποντας με τα μάτια ενός Έλληνα την πατρίδα 20 χρόνια μετά από σήμερα. Η ανάλυση γίνεται για να προτείνουμε έναν νέο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας και της ζωής του Έλληνα πολίτη ο οποίος θα πρέπει να βασίζεται στις εξής παραμέτρους :

• Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει εξωτερικούς εχθρούς, άρα πρωταρχικά η οργάνωση της κοινωνίας να λάβει υπ όψιν της την άμυνα, είτε αυτή μεταφράζεται σε στρατιωτικό επίπεδο, είτε αυτή μεταφράσετε σε κοινωνικό επίπεδο, είτε σε οικονομικό, είτε σε δημογραφικό, είτε σε μορφωτικό, είτε σε πολιτιστικό, είτε σε οποιοδήποτε άλλο. Για να είναι πετυχημένη μια τέτοια άμυνα θα πρέπει να στηρίζεται σε κάποιους γηγενείς επαγγελματίες οπλίτες, οι οποίοι θα χειρίζονται τα πολύπλοκα οπλικά συστήματα, αλλά επειδή μόνοι τους δεν μπορούν να έχουν μόνιμα ή αξιόλογα αποτελέσματα, και εάν υπάρχουν σε μεγάλο ποσοστό σε σχέση με τον υπόλοιπο Λαό, ο Λαός θα αναγκάζεται μέσω της φορολογίας να τους συντηρεί, θα πρέπει να λειτουργεί η παλλαϊκή άμυνα. Για να είναι αποτελεσματική η παλλαϊκή άμυνα θα πρέπει να γίνονται τακτικές ασκήσεις. 4-6 μεγάλες ασκήσεις τον χρόνο με την συμμετοχή όλου του ανθρώπινου δυναμικού θα είναι πολύ κοστοβόρες και θα έχουν σοβαρή συνέπεια στην οικονομική δραστηριότητα των Ελλήνων πολιτών (γιατί για 2-4 ημέρες θα πρέπει οι συμμετέχοντες να αφήσουν εργασία και οικογένεια, να μεταφερθούν με έξοδα του κράτους, να σιτιστούν και να ασχοληθούν αποκλειστικά με την άσκηση) 2 μεγάλες ασκήσεις τον χρόνο είναι εφικτές. Όμως 2 μεγάλες ασκήσεις ανά χρόνο, είναι πολύ λίγες για το αξιόμαχο της παλλαϊκής άμυνας. Μπορούν όμως να γίνονται κατά τόπους ασκήσεις με την μορφή αγώνων που να προσομοιάζουν τις συνθήκες μάχης και να συντηρούν την μαχητική ικανότητα. Τέτοιοι αθλήματα μπορούν να είναι η σκοποβολή, η ορειβασία, το μοντέρνο πένταθλο, το στρατιωτικό μοντέρνο πένταθλο και το airsoft που προσομοιάζει περισσότερο τις συνθήκες μάχης. Αυτοί που συμμετέχουν σε αυτά τα αθλήματα σήμερα είναι λίγοι. Για να έχουν κίνητρο συμμετοχής περισσότεροι Έλληνες θα πρέπει η συμμετοχή σε αυτά να πριμοδοτείται κάπως από το κράτος. Η ποιο εύκολη και λογική πριμοδότηση είναι μια έκπτωση από πλευράς φόρου. Με αυτόν τον τρόπο ο Έλλην ο οποίος έχει συμφέρον (επειδή έχει περιουσία και εισόδημα) να θέλει να μείνει η χώρα του ελεύθερη, γίνεται και ταυτόχρονα οπλίτης. Με το να γίνει ο ίδιος οπλίτης ουσιαστικά δεν χρειάζεται να πληρώσει επαγγελματίες οπλίτες για να τον προστατεύουν. Ενώ αντίθετα κάποιος που δεν μπορεί ή δεν θέλει να συμμετάσχει στην παλλαϊκή άμυνα τον αναγκάζεις να πληρώνει επαγγελματίες οπλίτες για να τον προστατεύουν. Αυτό το σύστημα έχει και άλλες καλές προεκτάσεις οι οποίες δεν είναι του παρόντος. Επίσης κάποιος για να γίνει ικανός στρατιώτης και ολοκληρωμένη πολεμική μηχανή, αλλά ταυτόχρονα να είναι ένας αξιόλογος και δίκαιος πολίτης που να συνεισφέρει στο κοινό καλό και στην κοινωνία γενικότερα, χρειάζεται πλατιά παιδεία. Τα παραπάνω δεν χρειάζεται μια μέρα να ξυπνήσουμε και να επιβληθούν, αλλά εμείς πρέπει με την καθημερινή μας προσπάθεια να αποτελέσουμε το παράδειγμα και να τα προπαγανδίζουμε έτσι ώστε κάποια μέρα να εφαρμοστούν.
  
  
• Η δεύτερη παράμετρος στην οποία πρέπει να στηριχθεί το κοινωνικό οικοδόμημα είναι η οικολογία που διαφορετικά μπορεί να μεταφραστεί σαν πραγματική οικονομία. Η οικολογία έχει άμεσο αντίκτυπο στον μέσο όρο υγείας του Ελληνικού Λαού και στην συνέχεια του Ελληνικού Έθνους. Με τον όρο οικολογία ευνοούμε : α) το περιβάλλον. Πρέπει ο Έλληνας να αποκτήσει συμφέρον από την διατήρηση και διαιώνιση της χλωρίδας και της πανίδας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν του δώσεις ιδιοκτησία την οποία μπορεί να την εκμεταλλευθεί για να έχει σταθερό εισόδημα. Π.χ. Τα δάση αυτήν την στιγμή έτσι όπως δεν χρησιμοποιούνται, ο μέσος Έλληνας που έχει υποστεί και μια πολιτισμική καθίζηση, δεν έχει συμφέρον για την διατήρησή τους. Εάν όμως μεγάλες εκτάσεις δίνονταν για εκμετάλλευση με σκοπό την υλοτομία θα μπορούσε ο ιδιοκτήτης να έκανε ελεγχόμενη υλοτομία και ταυτόχρονα να φύτευε 1-2 δενδράκια για κάθε δένδρο που κόβονταν. Ταυτόχρονα θα αναλάμβανε και την φύλαξη των εκτάσεων. Επίσης σε κεντρικό σχεδιασμό μπορεί και πρέπει να μπει και η εκμετάλλευση των άγονων ορεινών όγκων με την δημιουργία φραγμάτων χώματος, με μεταφορά γόνιμου χώματος και δενδροφύτευση. β) εννοούμε την διατροφή. Πρέπει ο Έλληνας να τρέφεται υγιεινά και με δίχως ορμόνες, πρόσθετα και συντηρητικά τρόφιμα. Μικρές οικογενειακές φάρμες με ζώα θα μπορούσαν να αποτελέσουν λύση και στο πρόβλημα της υγιεινής διατροφής και στο πρόβλημα της ανεργίας και στο πρόβλημα της αστυφιλίας. Η τροφή είναι ένα από τα στοιχεία που κάνει τον άνθρωπο να εξελίσσετε είτε θετικά είτε αρνητικά. Έρευνες για κάτι τέτοιο δεν έχουν γίνει, αλλά σίγουρα ισχύει αφού ιστορικά ο κύριος λόγος που έκανε τον άνθρωπο κυρίαρχο στο ζωικό βασίλειο ήταν η διατροφή του με κρέας. γ) ο Λαός πρέπει να καταναλώνει νερό το οποίο δεν περιέχει δηλητήρια και χημικά. Στις μεγαλουπόλεις αναγκαστικά για να αποπαρασητωθεί το νερό χλωριώνεται. Κάτι τέτοιο είναι καρκινογόνο για τον πληθυσμό, αλλά ποιο ασφαλή από την μη χλωρίωση. Η μετακίνηση πληθυσμού προς την περιφέρεια και η δημιουργία κατ τόπους αποθήκες ύδατος θα αποτελέσει μια καλή λύση στο υπάρχων πρόβλημα. δ) εννοούμε την ενέργεια. Δεν επιτρέπεται μια χώρα με τόσο ήλιο και τόσο αέρα να μην έχει ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτές όμως πρέπει να γίνουν με κεντρικό εθνικό σχεδιασμό. Πρέπει σε άγονες πετρώδεις εκτάσεις που δεν μπορούν να γίνουν δασώδεις να καλυφθούν με φωτοβολταϊκά ή με ανεμογεννήτριες. Πρέπει επίσης να γίνει εκμετάλλευση της ενέργειας των κυμάτων. Δεν θα λύσουμε το ενεργειακό πρόβλημα, αλλά ως έναν βαθμό θα περιορίσουμε την εξάρτησή μας από τον άνθρακα και το πετρέλαιο. ε) εννοούμε τον πλούτο των θαλασσών. Η χώρα μας έχει περισσότερη θάλασσα από ότι ξηρά. Δεν δεχόμαστε να μην είμαστε πρωτοπόροι σε τομείς όπως η καλλιέργεια των φυκών. Καλλιέργεια που μπορεί να προσφέρει σαν τροφή του Λαού, σαν ζωοτροφή, σαν συστατικά για καλλυντικά και μακροπρόθεσμα για παραγωγή βιολογικών καυσίμων (ήδη κάτι τέτοιο μελετάται από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα στο εξωτερικό). Δεν μπορεί η θάλασσα να μας προσφέρει μόνο τα ψάρια της. Πρέπει οι εργαζόμενοι της θάλασσας να αρχίσουν να την καλλιεργούν για τα φύκια της. Επίσης η υπεραλλιεία και η αναισθησία ορισμένων μεγαλοψαράδων έχει φτάσει σε σημείο οι Ελληνικές θάλασσες να αδειάσουν από ψάρια και από ζωή. Η λύση σε μια τέτοια περίπτωση είναι η στοχευμένη δημιουργία τεχνιτών υφάλων με σκοπό την ταχύτερη αναπαραγωγή των ψαριών και η καθιέρωση θαλάσσιων πάρκων αναπαραγωγής ψαριών και όχι ψαρέματος. Ακόμα η δημιουργία περισσότερων ιχθυοτροφείων – ιχθυοκαλλιεργειών θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρή λύση για την αντικατάσταση μέρους του κόκκινου κρέατος με κρέας από ψάρι που θεωρείται υγιεινότερο για τον πληθυσμό.
  
  
• Η τρίτη παράμετρος που θα πρέπει να βασιστεί η οικοδόμηση του κράτους είναι ο τομέας της υγιεινής. Ως υγιεινή θεωρούμε την προστασία του Λαού από λοιμώδη ή μεταδοτικά νοσήματα και ατυχήματα, η επαγγελματική υγιεινή, η προστασία της οικογένειας, η προστασία και η προ νόηση για την συνέχεια του Ελληνικού Λαού και τέλος η προστασία της “κατεστραμμένη” οικογένειας (από χωρισμό προστασία της ανύπαντρης μητέρας, ή της χήρας ή χήρου μητέρας ή πατέρα αντίστοιχα, οικονομικά κατεστραμμένη οικογένειας, οικογένεια που ένα ή περισσότερα μέλει της είναι εξαρτημένα από τον τζόγο, τα ναρκωτικά, το αλκοόλ κ.λ.π). Για αυτόν τον λόγο θα πρέπει να υπάρχει ένα ενιαίο και κεντρικό σύστημα υγείας το οποίο να είναι κρατικό και να είναι ανοιχτό προς όλους. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει και πρόβλεψη ο μέσος Έλληνας να προλαμβάνει τις επικίνδυνες καταστάσεις για την υγεία του, και μετά να περιμένει από το κράτος να τον νοσηλεύσει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί εάν τρώει υγιεινά, εάν ζει σε καθαρό και υγιεινό περιβάλλον, εάν γυμνάζεται, εάν δεν κάνει καταχρήσεις, εάν στον εργασιακό του τομέα έχει υγιεινές συνθήκες εργασίας, εάν ζει μια ζωή απαλλαγμένη όσο γίνεται από το στρές. Βέβαια αυτά είναι ιδανικά, αλλά ο στόχος είναι αυτός. Μπορεί όμως και εδώ το κράτος να παρέμβει, αυξάνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές σε άτομα που κάνουν χρήση καπνού, αλκοόλ, ναρκωτικών ή αναβολικών (μπορεί να αποδειχθεί από μια απλή ανάλυση αίματος), και μειώνοντας τις εισφορές εάν είναι αθλητές κάποιου αθλήματος ή κάνουν χειρωνακτική εργασία ή γυμνάζονται. Αυτά δεν τα κατεβάσαμε από το κεφάλι μας, αλλά είναι πράγματα που τουλάχιστον σε κάποιες χώρες εφαρμόζονται από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Επίσης θα πρέπει να υπάρχουν οργανωμένα κρατικά ορφανοτροφεία και παιδικοί σταθμοί στα οποία θα γίνεται σωστή και ελεγχόμενη διαπαιδαγώγηση των τέκνων. Σε αυτά μπορούν να κατευθύνονται και τα τέκνα από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Σε κάθε περίπτωση είμαστε αντίθετοι στα μη κρατικά ιδρύματα και ΜΚΟ, στις οποίες ο κάθε ανώμαλος μπορεί, δίχως αυστηρό έλεγχο, να ασελγεί επάνω στα ανήμπορα παιδιά. Τέλος εάν το εθνικό σύστημα υγείας είναι ενιαίο (δεν υπάρχουν ξεχωριστά στρατιωτικά νοσοκομεία και ξεχωριστά νοσοκομεία για τους πολίτες, και το ιατρικό δυναμικό δεν διασπάται σε διαφορετικούς φορείς ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΤΣΑΥ, ΤΣΙΜΕΔΕ, κ.λ.π.), γίνει μια ποιο ορθολογική διασπορά των νοσοκομείων και δεν υπάρχουν διοικητές νοσοκομείων και κέντρων υγείας οι οποίοι να εργάζονται για ιδιωτικούς φορείς υγείας, τότε θα πετύχουμε σαν πολίτες πολύ καλύτερες υπηρεσίες υγείας.
  
  
• Η τέταρτη παράμετρος που θα πρέπει να στηριχθεί το οικοδόμημα είναι η παιδεία. Η παιδεία πρέπει να αλλάξει αρχικά προσανατολισμό. Δεν πρέπει να είναι μόρφωση, δηλαδή να προετοιμάζει τον άνθρωπο για να είναι καλός και υπάκουος εργάτης, αλλά να τον προετοιμάζει για να είναι έξυπνος, κοινωνικός και προνοητικός πολίτης. Επίσης πρέπει να εστιάζει στην συλλογικότητα της κοινωνίας, στην κοινή προσφορά που μακροπρόθεσμα συμφέρει το άτομο και να ξεφεύγει από την υπερκατανάλωση την οποία προωθεί το υπάρχων σύστημα με στόχο να διατηρήσει της βαρείες βιομηχανίες του και να φυλακίσει τον άνθρωπο σε μια διαρκεί προσπάθεια συσσώρευσης χρήματος και κατανάλωσης. Πρέπει να κάνει το παιδί ζωηρό με όρεξη για μάθηση και διάθεση για προσφορά. Το ποιο σημαντικό όμως είναι να κάνει το παιδί υπεύθυνο άνθρωπο που αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Μόνο ο υπεύθυνος άνθρωπος μπορεί να είναι φύση και θέση δημοκράτης. Γιατί ο υπεύθυνος χρειάζεται να γνωρίζει τις παραμέτρους της κοινωνίας και των νόμων και έχει συμφέρον από την σταθερότητα ή την αλλαγή τους. Σε αντίθεση με τον υπό-άλληλο ο οποίος τις περισσότερες φορές αδιαφορεί για τους νόμους και τις δυναμικές της κοινωνίας, και πολλές φορές αφυπνίζεται όταν χάνει την εργασία του ή μειώνεται ο μισθός του. Επίσης η παιδεία πρέπει να εστιάζει στην συνέχεια του Έθνους και στην ιερότητα της οικογένειας. Είναι απαράδεκτο σήμερα να προωθείτε ως κοινωνικά αποδεκτό το παράδειγμα του ανύπαντρου 50άρη και της ανύπαντρης και χωρίς υποχρεώσεις 40άρας που κάνουν την ζωή τους ανανεώνοντας συντρόφους και δημιουργώντας καριέρα και συσσωρεύοντας πλούτο, και από πλευράς παιδείας και πνευματικών ηγετών να μην υπάρχει ένα αντίπαλο δέος που να προστατεύει την οικογένεια, την πολυτεκνία και την βιολογική συνέχεια. Επίσης δεν μπορεί ο οχετός προώθησης ομοφυλοφιλικών τάσεων στην κοινωνία να μένει αναπάντητος. Είναι διαφορετικό κάποιοι θεοκράτες να κυνηγάν τους ομοφυλόφιλους, πράγμα που είναι τελείως απαράδεκτο, και είναι διαφορετικό σήμερα να προωθούν την διαφορετικότητα σαν κυρίαρχη τάση και σαν μέσο κοινωνικής και ηθικής ανάδειξης, και να προβάλουν πρότυπα που έχουν κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου και γενικά που προσπαθούν να αλλάξουν τον γενετήσιο προσανατολισμό.

Κάθε αναφορά μας πρέπει να συνδέετε με ιστορικά παραδείγματα, για λόγους πολιτικού ρεαλισμού. Αν πραγματικά θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα έθνος που θα είναι ισχυρό και διαχρονικό, θα πρέπει να δούμε σε ποιους πυλώνες στηρίχθηκαν τα έως σήμερα καθεστώτα, πόση δύναμη απέκτησαν και πόση διάρκεια είχαν.

Ο Ελληνικός πολιτισμός ανδρώθηκε και μεγαλούργησε με βάση τον δωρικό – σπαρτιατικό σύστημα. Το σπαρτιατικό σύστημα στηρίχθηκε (με βάση το δοκίμιο “Η υψηλή στρατηγική της αρχαίας Σπάρτης”) στους εξής πυλώνες : Συνεργασία, Εξαπάτηση, Διαπαιδαγώγηση και Επιστήμη.

Ο Μακεδονικός πολιτισμός στηρίχθηκε στην Δύναμη, Συνεργασία, Επιστήμη και Αρμονία.

Ο Ρωμαϊκός πολιτισμός στηρίχθηκε με βάση τον δάσκαλο Λιαντίνη στους εξής πυλώνες: Δύναμη, Πλούτος, Επιστήμες και Αρμονία.

Ο Χριστιανικός πολιτισμός στηρίχθηκε έτσι όπως τον γνωρίζουμε σήμερα στους πυλώνες : Επιβολή, Πλούτος και Συνεργασία.

Υπάρχουν άλλοι πολιτισμοί όπως ο Αφρικανικός και ο Κινεζικός που στηρίχθηκαν κυρίως στον Δημογραφικό πυλώνα και στον πυλώνα της Επιβολής στους πολίτες τους, οι οποίοι χωρίς μέχρι σήμερα να παρουσιάσουν κάτι αξιόλογο, έχουν καταφέρει και έχουν εκπροσώπους σε πολλά μέρη της γης.

Από όλους αυτούς τους πολιτισμούς ο σπαρτιατικός κατάφερε και κράτησε την πρωτοκαθεδρία για περισσότερα από 500 χρόνια, πράγμα που καμιά υπερδύναμη – πολιτισμός έως σήμερα δεν το έχει καταφέρει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Άρα η στρατηγικοί πυλώνες της αρχαίας Σπάρτης λογικά ήταν οι αποδοτικότεροι. Εάν σε αυτούς τους πυλώνες προστεθεί και το δημογραφικό που ήταν ο κύριος λόγος πτώσης της Σπάρτης τότε πιθανός θα έχουμε την ποιο ολοκληρωμένη και οργανωμένη κοινωνία.